Gaston Salvatore
SALVATORE Gaston (ur. 29 września 1941, Valparaíso, Chile) Syn włoskich emigrantów, bratanek Salvadora Allende. W Chile ukończył prawo. W 1965 emigrował do Niemiec. Studiował socjologię i politologię w Berlinie na Freien Universität. Był bliskim przyjacielem Rudiego Dutschkesa (marksisty i socjologa) i działał aktywnie w ruchu studenckim. W 1969 został skazany na dziewięć miesięcy więzienia za naruszenie porządku publicznego. Po odbyciu kary osiedlił się we Włoszech. Na początku lat osiemdziesiątych założył z Hansem Magnusem Enzensbergerem czasopismo literackie "Transatlantik". Od chwili przeniesienia się do Niemiec pisze po niemiecku. W 1973 otrzymał nagrodę im. Gerharta Hauptmanna, a w 1991 nagrodę im. Heinricha Kleista. Obecnie mieszka w Wenecji. Napisał: "Intellektuelle und Sozialismus" (Intelektualista i socjalizm) (razem z Paulem A. Baranem i Erichem Friedem) - 1968; "Der langwierige Weg in die Wohnung der Natascha Ungeheuer" (Długotrwała droga w mieszkaniu Nataszy Ungeheuer) - 1971 "Büchners Tod" (Śmierć Büchnera) - 1972 "Fossilien" (Skamieliny) - 1976 "Freibrief" (List żelazny) - 1977 "Der Kaiser von China" (Cesarz Chin) - 1980 "Tauroggen" - 1982 "Waldemar Müller" - 1982 "Stalin" - 1985 "Lektionen der Finsternis" (Lekcje ciemności) - 1988 "King Kongo" - 1991 "Der Bildstörer" (Ten, który zakłóca obraz) (razem z Danielem Cohn-Benditem) - 1994 "Venedig" (Wenecja) - 1995 "Anleitungen für den Umgang mit schönen Frauen" (Porady dotyczące stosunków z pięknymi kobietami) - 1997 "Heß und andere Stücke" (Heß i inne sztuki ) - 1998 "Einladung zum Untergang" (Zaproszenie na zagładę) - 2000 Napisał też dwie książki o aktorze i komiku Wolfgangu Neussie: "Wolfgang Neuss - ein faltenreiches Kind. Biographie" (Wolfgang Neuss - dziecko z twarzą starca. Biografia, 1974) i "Der Mann mit der Pauke" (Człowiek z bębenkiem, 1981).
