Historia teatru w Polsce i na świecie
-
27 lipca 1844
-
21 listopada 1844
-
19 października 1845
Jeden z nurtów staropolskiego teatru szkolnego; określenie obejmujące działalność teatralną i widowiskową szkół jezuickich. Ilustracja (sztych Gerarda Bouttatsa) przedstawia scenografię do sztuki Nicoli Avanciniego (1611–1686) „Pietas Victrix”, wystawionej w Wiedniu w 1659.
Aktor, pedagog, publicysta. W latach 1964–2005 w Starym Teatrze w Krakowie. Stawrogin w „Biesach”, Wielki Książę w „Nocy listopadowej”, Rogożyn w „Nastasji Filipownej” – w reż. Andrzeja Wajdy; Artur w „Tangu”, Józef K. w „Procesie” – w reż. Jerzego Jarockiego; Poeta w „Weselu” w reż. Jerzego Grzegorzewskiego. Na zdjęciu: Jan Nowicki jako Hans Christian Andersen w „Z życia glist”, reż. Krzysztof Babicki, prem. 2 lipca 1983, Stary Teatr, Kraków. Fot. Wojciech Plewiński
[Hübner] pokazał swojego niebohaterskiego bohatera jako dosyć słabego, udręczonego człowieka, który z uporem Don Kichota walczy właśnie o najprostsze ludzkie wartości. W imię zdrowego rozsądku występuje przeciw szaleńcom i oportunistom. (Stanisław Hebanowski, Berenger przeciw nosorożcom)
