Wystraszeni bracia Grimm
Zastanawialiście się kiedyś, co kryje się w głowie bohaterów kultowych baśni: księżniczek, rycerzy, macoch i królów? Co by się stało, gdybyśmy pozwolili im opuścić opowieść? Uciec z domku z piernika przez kuchenkę gazową? Właśnie o tym jest najnowszy spektakl Łukasza Twarkowskiego Grimm: czarny śnieg.
Scena tonie w bieli — to śnieg, a może cukrowa wata? Wokół płoną neonowe ogniska, w kącie złowrogo lśni tajemnicza, czarna chata. Jest i szklana trumna, w sam raz dla uśpionej Królewny. Pięknie oświetlony, minimalistyczny świat przypomina raczej muzeum sztuki współczesnej niż baśniową krainę. Coś tu nie gra. Wróżka nikomu nie pomaga, pocałunek księcia zmienia piękność w staruszkę, nawet nieustraszeni bracia Grimm są zalęknieni. Zgorzkniały i chory Król czuje się już tylko marionetką, sędziwa Narratorka boi się, że straci pamięć, a Macocha zastanawia się, czy pod niezliczoną ilością masek, które zakładała, kryje się jeszcze jakaś prawdziwa twarz. Strach bohaterów znanych bajek wybrzmiewa na scenie najdotkliwiej, ożywiając teatralny świat. Świetne!
