Artykuły

Teatr Polski w Bydgoszczy przygotowuje na koniec sezonu dwie premiery - "Solidarność. Rekonstrukcja" w reż. Pawła Wodzińskiego i "Workplace" w reż. Bartka Frąckowiaka. Premiery odbędą się 23 i 24 czerwca.

"Solidarność. Rekonstrukcja"

reżyseria i scenografia Paweł Wodziński

współpraca dramaturgiczna Piotr Grzymisławski

Projekt teatralny (performatywny) "Solidarność. Rekonstrukcja", wychodząc od stenogramów I Zjazdu Delegatów Solidarności w Gdańsku w 1981 r., przedstawia Solidarność jako ruch horyzontalny...

...tworzony nie przez elity związkowe i ich warszawskich doradców, ale przez 10 milionów członków we wszystkich regionach Polski, na zasadach demokracji bezpośredniej.

Prezentuje także deklarację programową Związku "Samorządna Rzeczpospolita", która odwoływała się do idei samorządności politycznej i ekonomicznej, i szkicowała inną, alternatywną wizję Polski, opartą m.in. na samozarządzaniu przedsiębiorstwami, równym dostępie do świadczeń i usług publicznych, a także ochronie środowiska i rozwoju społecznym poprzez kulturę i edukację. Przypomina, że działania Solidarności wpisywały się także w międzynarodowy ruch związkowy i polityczny, domagający się autonomii i samorządności zarówno w gospodarce, jak i w obszarach społecznych i politycznych, nie tylko krajach państwowego socjalizmu, ale również w państwach kapitalistycznych, nie tylko w Europie Wschodniej, ale na całym świecie. Nie przypadkiem robotnicy włoscy, związani z Autonomia Operaia strajkując w 1981 r. wznosili okrzyk "Wczoraj Gdańsk i Szczecin, dzisiaj Turyn i Mediolan".

"Solidarność. Rekonstrukcja" nie jest jednak projektem historycznym. Zamiarem realizatorów jest przedstawienie współczesnych alternatyw ekonomicznych i politycznych, które po załamaniu się neoliberalnego kapitalizmu, wybuchu kryzysu finansowego w latach 2007-2008, eskalacji konfliktów na Bliskim Wschodzie i w Północnej Afryce, kryzysie europejskiej polityki migracyjnej, wzniesieniu się fali prawicowego populizmu, mogą stać się propozycjami zmian systemowych, wykraczających poza skompromitowany neoliberalny kapitalizm, z jednej strony, oraz nacjonalizm i izolacjonizm, będący naiwną receptą na negatywne procesy globalizacyjne, z drugiej.

Stawką, o którą idzie gra, nie tylko w teatrze, jest przemyślenie i stworzenie nowego, demokratycznego i równościowego projektu politycznego, który będzie w stanie zapobiec dalszym konfliktom i napięciom, i który zaproponuje sprawiedliwy świat. Polskim doświadczeniem, które wyznacza taki właśnie horyzont polityczny i ekonomiczny jest Solidarność.

Materiały filmowe z I Zjazdu Delegatów NSZZ "Solidarność" użyte w spektaklu pochodzą ze zbiorów Fundacji Video Studio Gdańsk.

***

"Workplace"

reżyseria Bartek Frąckowiak

scenariusz Natalia Fiedorczuk

Trzy kobiety - w różnym wieku i na innym etapie życia zawodowego - tracą pracę.

Punktem wyjścia będzie rozmowa o znaczeniu i wartości pracy, o ambicjach, lękach, niestabilności, o miejscu pracy i jego nieciągłym charakterze, o rytmie i subiektywnie przeżywanym czasie pracy, w której mieszana jest perspektywa fikcyjnych bohaterek z realną sytuacją trzech aktorek, których miejsce pracy zostało zaburzone. Spektakl łączy poziom indywidualnych doświadczeń kobiet, z szerszą perspektywą, w której praca widziana jest jako część dynamicznie zmieniającej się globalnej gospodarki kapitalistycznej. Staje się on rodzajem gry trzech bohaterek z różnymi sytuacjami związanymi z pracą. Rekonstruują historie pracy innych kobiet, próbując wcielić się w nie i zrozumieć ich doświadczenie, podróżują przez różne klasy społeczne, rodzaje zawodów i miejsc pracy, w końcu przez różne pozycje w hierarchii ekonomicznej. Ta fikcyjna podróż pomaga kobietom wejść w przestrzeń utopii. Wyobrażając sobie warunki i miejsca pracy, które pozwalają na ujawnienie w człowieku tego, co najlepsze, nieświadomie zaczynają konstruować alternatywny system społeczno-ekonomiczny.

--

Na zdjęciu: Paweł Wodziński i Bartek Frąckowiak