Artykuły

Miłość, zdrada i zemsta

"Szeherezada/Medea" do muz. Nikołaja Rimskiego-Korsakowa oraz Samuela Barbera w choreografii Roberta Bondara w Operze Śląskiej w Bytomiu. Pisze Joanna Brych w Polityce.

Patologicznie zazdrosny Szahrijar (Karol Pluszczewicz) obsesyjnie śledzi, za pomocą ukrytych kamer monitoringu, swoją żonę Zobe-idę (Michalina Drozdowska), a przy okazji dręczy służbę i siebie samego. Toksyczny związek kończy się tragicznie, nie tylko dla małżonków. Jego ofiarą jest też Służący (Sebastian Simie), w którego ramionach znalazła przez chwilę pocieszenie Zobeida. "Szeherezadę" do muzyki Nikołaja Rimskiego-Korsakowa wystawił Sergiusz Diagilew w Paryżu w 1910 r. Uwagę publiczności zwróciła wówczas orientalna inscenizacja i nowatorstwo choreografii Michaiła Fokina. Propozycja Roberta Bondary zaciekawia współczesnym ujęciem tematu, jednak bogatszy język choreograficzny mógłby się przyczynić do ciekawszej charakterystyki postaci.

Bohaterką drugiej części wieczoru jest zdradzona Medea, a akcja-tak jak w tragedii Eurypidesa - toczy się w Koryncie i ograniczona jest do zabójstwa Kreuzy (dobra kreacja Wiolety Haszczyc) i Kreona (wyrazisty Daniil Alexandrov) oraz do dzieciobójstwa, okrutnej zemsty na niewiernym Jazonie (Simie). Tytułową rolę zatańczyła Michalina Drozdowska - technicznie dobrze, niedosyt pozostawia interpretacja, przez którą - pomimo przejrzystej konstrukcji dramaturgicznej spektaklu - motywacja działań Medei tanecznie nie była przekonująca. Doskonała muzyka Samuela Barbera została skomponowana dla Marthy Graham w 1946 r. A temat dla baletu odkrył w 1763 r. Jean-Georges Noverre. I nadal jest wyzwaniem.

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji