Artykuły

W Hollywood pisano by scenariusze specjalnie dla niego — mówi o Wiesławie Michnikowskim reżyser Jerzy Hoffman. Był gwiazdą Kabaretu Starszych Panów i Kabaretu Dudek. Na wieki będzie pamiętany jako Kuba Goldberg w szmoncesowym, przedwojennym dialogu Konrada Toma „Sęk" w „Dudku". W Kabarcie Starszych Panów śpiewał m.in. Wesołe jest życie staruszka, Jak kochać, to nie indywidualnie i Już kąpiesz się nie dla mnie. Najwięcej oporów miał przed Adio pomidory — nad jej interpretacją pracował przez 10 wieczorów.

W kinie nie był należycie wykorzystywany. Błysnął jako Anastazy Kowalski w Gangsterach i filantropach (1962), w Seksmisji (1983) zagrał Jej Ekscelencję, mężczynę ukrywającego się w świecie kobiet. Zadedykował tę rolę dyrektorowi Teatru Współczesnego Erwinowi Axerowi, który wielokrotnie mówił mu, że widzi go w roli starej kobiety. Grał też m.in. w Czterech pancernych czy Halo, Szpicbródka. Marzył o zagraniu Ignacego Rzeckiego w ekranizacji Lalki Prusa.

Skalę jego talentu — od komedii do dramatu — najpełniej oddał jednak teatr, zwłaszcza Teatr Współczesny, w którym występował od roku 1958. Erwin Axer twierdził, że „Michnikowski urodził się dla Mrożka".

Prywatnie był nadzwyczaj skromny. Miał niepowstrzymaną skłonność do żartów. Na imieniny szefa „Dudka" — Edwarda Dziewońskiego — wręczył mu własnoręcznie wykonany zestaw „Stary pierdolnik", w którym znajdował się m.in. podniecacz natychmiastowy „Grom", zioła na starcze dolegliwości i prezerwatywy emeryta mieszczące się w małym palcu. Aleksander Bardini, obejrzawszyów zestaw, popłakał się ze śmiechu.

Michnikowski zmarł w piątek w Warszawie. Miał 95 lat.