Osoby

DARLICZ, Darliczówna, Irena, właściwie Józefa Irena Jaworska, także Irena Darlicz-Jaworska (15 marca 1899 Warszawa – 17 czerwca 1985 Konstancin-Jeziorna koło Warszawy),

aktorka, śpiewaczka. 

Podawany w wielu dokumentach rok urodzenia 1906 jest nieprawdziwy. Była córką Jakuba Jaworskiego i Stefanii z Kowalczyków. W życiorysie napisała, że ukończyła cztery klasy (a według innej własnej relacji: osiem klas) pensji w Warszawie, śpiewu uczyła się u Tadeusza Leliwy oraz że brała lekcje gry aktorskiej. Podawała różne (1920,1922 i 1924) daty debiutu w teatrze. Od 1924 należała do Związku Artystów Scen Polskich, lecz z powodu niskich kwalifikacji zawodowych nigdy nie mogła liczyć na dłuższy angaż w teatrze; występowała tylko dorywczo, toteż gdy w 1967 starała się o przyznanie emerytury, trudno było ustalić i udokumentować przebieg jej pracy.

Wiadomo, że w 1926 (wrzesień-listopad) występowała w teatrzyku Błękitna Maska pod dyrekcją Edwarda Czermańskiego w Grodnie. Potem angażowana była do przedstawień w kabaretach i w teatrach rewiowych w Warszawie, np. do Olimpii (1927), Czerwonego Asa (we wrześniu 1928 wystąpiła w wodewilu Ach, ci nasi lotnicy), Helu (1929–30). Brała udział w objazdach teatrów rewiowych i występowała z nimi w Poznaniu, Bydgoszczy, Wilnie, Toruniu, Krakowie, Lwowie. W 1931 została przyjęta w poczet członków rzeczywistych Związku Artystów Scen Polskich. 

W czasie II wojny światowej pracowała w fabryce tekstyliów na Lesznie w Warszawie. W 1945 zamieszkała w Krakowie, ale w teatrze nie znalazła stałego zajęcia; jak sama podawała pracowała w Komedii Muzycznej, prowadzonej przez Zrzeszenie Artystów oraz, zapewne jako kelnerka, w „Gospodzie Aktorów”, jadłodajni powstałej w 1945 z inicjatywy Związku Artystów Scen Polskich. W sezonach 1949/50–1952/53 była w zespole artystycznym Teatru Lalki i Aktora Groteska, ale nie znalazła się w żadnej obsadzie z tego okresu, możliwe więc, że pełniła obowiązki suflerki lub inspicjentki. Na etat aktorki została zaangażowana od 1 stycznia 1954 do Teatru Młodego Widza w Krakowie, ale przy jego reorganizacji, od 1 marca 1957 zwolniono ją z pracy.

Wkrótce zapadła na chorobę serca i utrzymywała się z renty inwalidzkiej. Ostatnie lata życia spędziła w Domu Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie. 

Bibliografia

Almanach 1984/85 (tu błędny rok urodzenia); Sempoliński: Wielcy artyści s. 347; 10-lecie T. Młodego Widza w Krakowie; Kur. Warsz. 1928 nr 255, 1930 nr 1; Pam. Teatr. 1997 z. 1–4 s. 97, 101; Scena Pol. 1931 z. 6 s. 27; Życie Warsz. 1985 nr 142; Akta, T. Bagatela Kraków, ZASP (fot.); Spis ZASP 1949; Almanach 1944–59; Inf. rodziny.

Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.

Biogram w Almanachu Sceny Polskiej

Irena Darlicz, właśc. Józefa I. Jaworska (15 III 1906 Warszawa - 17 VI 1985 Konstancin), śpiewaczka, aktorka, suflerka. Kształciła się w studio wokalnym Tadeusza Leliwy w Warszawie. W l. 1924-39 występowała w Operetce i t. rewiowych w Warszawie, mi.n. Olimpia (1927), Czerwony As (1928), Hel (1929), później uczestniczyła w objazdach zespołów rewiowych w Wilnie, Lwowie, Krakowie, Katowicach, Bydgoszczy, Toruniu, Grodnie, Poznaniu. W czasie okupacji pracowała w fabryce tekstylnej w Warszawie, po wojnie zamieszkała w Krakowie, gdzie m.in. pracowała jako suflerka T. L. Groteska (1. 1949-54), potem aktorka T. Młodego Widza (1954-57). Źródła: Almanach Sceny Polskiej 1984/85. Tom XXVI. Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe - Warszawa 1989.