Eugeniusz Kalinowski
KALINOWSKI Eugeniusz, także Górnik (1879 Kraków - 1942 Lwów), aktor, dyr. teatru. Był mężem - Marii K. W 1897 uczył się u S. Konopki w Krakowie. Debiutował w prowincjonalnym zespole J. Grodzickiego i W. Powiadowskiego w sez. 1898/99. W kwietniu 1901 zaczął występować w t. krak.; grał niewielkie role, m.in. Wysockiego ("Warszawianka"). W tym samym roku przeniósł się do zespołu J. Myszkowskiego w Kaliszu. W 1902 grał w T. Ludowym w Krakowie. 12 IX 1902 ożenił się z Marią Wójcicką. W sez. 1902/1903 występował w t. pozn., następnie w krak. T. Ludowym, w 1904 w Dąbrowie Górniczej w zespole L. Munchheimera, w sez. 1906/07 w krak. T. Ludowym. W 1907/08 z własnym zespołem występował na terenie Galicji, m.in. w Tarnopolu i Nowym Sączu. W sez. 1908/09 grał w T. Ludowym w Krakowie, w 1909-15 w t. lwow., w sez. 1916/17 w Krakowie w T. Powszechnym, a w sez. 1917/18 w T. im. Słowackiego, w 1918 ponownie w T. Powszechnym. W sez. 1919/20 był kierownikiem artyst. zespołu plebiscytowego w Cieszynie pod dyr. E. Rygiera; w lecie 1920 występował jako śpiewak w miejscowym kinie. W l923-30 (możliwe, że także później) występował w T. Miejskich we Lwowie (w 1926-28 pełnił także obowiązki sekretarza teatrów). 16 III 1928 obchodził we Lwowie jubileusz trzydziestolecia pracy scen.; grał Józefa Siekierkę ("Spadkobierca"). Początkowo grał amantów, m.in. Percineta ("Romantyczni"), Kazimierza ("Tamten"), potem role charakterystyczne, m.in. Prokuratora Synodu ("Carewicz"), Kardynała ("Proboszcz wśród bogaczy"). Bibl.: Bar: Dzieje t. krak. s. 154, 155, 157, 175; Biegański (il.); Olszewski: Z kronik teatr.; Olszewski: Śląska kronika; Orlicz (il.); Sempoliński: Wielcy artyści; Kur. warsz. 1923 nr 80; Wiad. teatr. 1928 nr 12; Afisze, IS PAN; Afisze, Bibl. Jagiell. Ikon.: Fot. pryw. - IS PAN. Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
