Mucha
Teatr miał siedzibę przy ulicy Długiej 10. Spotkali się w nim artyści, którzy wcześniej pracowali w teatrach Rakieta, Lotos, Bomba. Mucha była rewią, toteż każdy program składał się z luźno powiązanych ze sobą skeczy i piosenek. Często, by zdobyć zainteresowanie publiczności, tytuły kolejnych przedstawień parafrazowały przebojowe rewie śródmiejskich teatrów: Morskiego Oka, Rexa itp.
W Musze grali artyści popularni, ale nie legendarni. Swoimi nazwiskami przyciągali przede wszystkim Tadeusz Faliszewski i Leo Fuks.
We wrześniu 1933 roku charakter teatru zmienił się nieznacznie. Tymoteusz Ortym zaangażował się bowiem w imprezę, która przyniosła mu rozgłos: teatr dla dzieci. Janusz Ściwiarski i Wacław Zdanowicz, kształtowali dalej program Muchy, zapraszając nowe gwiazdy Niutę Bolską oraz Stanisława Wolińskiego.
W kwietniu 1934 na scenie Muchy, grał zespół pod innym kierownictwem. Prasa jednak wciąż donosiła o kolejnych premierach tego teatru.
Ewa Hevelke (2019)
- Krasiński Edward: Warszawskie sceny 1918–1939, PIW, Warszawa 1976;
Sezon: 1932 / 1933
Kierownictwo
kierownik artystyczny:
Tymoteusz Ortym
Wacław Zdanowicz
Wacław Zdanowicz
Janusz Ściwiarski
Zespół artystyczny
aktorzy: Stanisław Belski, Hanna Brochocka-Winczewska, Tadeusz Faliszewski, Leo Fuks, Barbara Gilewska, Eugeniusz Koziarski, Stefan Laskowski, Tymoteusz Ortym, Halina Rapacka, Irena Różyńska, Janusz Ściwiarski, Nina Wilińska-Stankiewicz
